Stage bij Atelier van Lieshout (Joep van Lieshout). Ondanks weinig enthousiasme vanuit school vanwege het feit dat je bij AVL hard moet werken, en weinig aan je eigen ontwikkeling zou toekomen, is het me gelukt om te regelen dat ik de minortijd bij AVL kon meedraaien. Dit leek me nu echt tof, bij een kunstenaar werken die grootse dingen maakt, met materialen die mij aanspreken. Een technische keuze dus, ik wil sowieso leren lassen en polyesteren.
Ik piep langs in Rotterdam om me voor te stellen aan Joep en de medewerkers die in de oude graanfabriek werken. De oude fabriek, nu een atelier met een ijzer-, hout en polyesterwerkplaats is prachtig. Het zal mijn smaak zijn, maar ik houd wel van dit soort groteske ruimtes waar de geschiedenis ervan nog goed zichtbaar is. In de achterste loods bevindt zich een hoge ruimte die gebruikt wordt voor het exposeren van werken.
Dit is mijn favoriete ruimte, ik ben er in het begin vaak te vinden voor het maken van tekeningen en foto's. Dit moest dan wel in mijn eigen tijd, want normaliter draai je gewoon mee in de werkzaamheden.
De derde dag van de stage werd ik gevraagd om even een beeld in één van de laatste bronsgieterijen in Nederland op te gaan halen. Een beeld van tienduizenden euro's... toch wel even spannend. Een dagwerk, want de reis ging naar Cuijk, onder Nijmegen. De kosten voor het gieten van één kilo brons zijn ongeveer zeventig euro kreeg ik daar te horen. Dat kunstwerken 'van die belachelijke bedragen' kunnen aannemen ligt dus echt niet alleen aan de naam van wie het komt...
Tijdens de stage ben ik de verschillende werkplaatsen afgegaan. Je moet Rotterdams assertief zijn om aan je trekken te komen. Je wordt goed gebruikt, maar als jij aangeeft wat je wilt leren, dan kom je dat ook te leren. Ik mag niet klagen, de vormgeving van de werken die worden gemaakt is vaak grof, robuust, rauw. Hier houd ik wel van, en om zo met materiaal om te gaan leert mij dat het allemaal niet zo precies hoeft, en dat vaak de imperfectie van het grove juist straalt. Net als de rauwe sfeer van de fabriek eigenlijk.
Hanglampen. Mijn werkzaamheden begonnen met het lassen van deze lampen.
Renovatie van het A3-mobiel, de buitenkant is van polyester, en dat moest helemaal opnieuw.
Een stagaire uit Frankrijk had samen met Joep de zaagmolen (zie hierboven) gebouwd. Aan de hand van deze constructie werd een nieuwe installatie voor de expositie 'Ja Natuurlijk' in Den Haag gebouwd. De zaagmolen kwam in een soort boerderij te staan met onder andere een kaasmachine en voederbakken. Het werk was te zien in de tuin van het gemeentemuseum en ik heb de hele opbouw mee gewerkt. Mooi om te zien hoe zo'n grootschalig werk tot stand komt, en wat er allemaal mee gemoeid gaat. En het kijkje in de kunstwereld tijdens de gezamenlijke momenten met de andere kunstenaars was ook wel interessant.
Je ziet hiernaast een schaalmodel van de 'Blast Furnace' die op een tentoonstelling in Marseille kwam te staan in april 2013. Het gevaarte zou qua hoogte buiten de enorme werkloods afgelast moeten worden wegens de hoogte. Dit werk sprak me wel aan en daarom heb ik eraan meegewerkt, dit was het laatste project waaraan ik heb meegewerkt deze stage.
Hard werken, en veel geleerd tijdens deze stage.
En een onvoldoende op school omdat ik niet met eigen werk kon bewijzen dat ik er wat aan had gehad.
Hard werken en vakkundig leren wordt niet als als volwaardig aangezien op onze conceptuele school, dat is wel duidelijk. Wel ben ik met tintelende vingers de laatste periode in gegaan op school en heb met dat werk ook deze periode 'herkanst'.